Mama‘s over Dixap – Sam

“Als ik vlieg, neem ik onderweg een potje Dixap mee!”

Sam Tjeertes, moeder van Lois (5 jaar) en Julie (2 jaar) en stewardess van beroep, geeft Dixap niet alleen aan haar dochters.
Ze neemt het zelfs mee naar alle delen van de wereld: “Ik vlieg en onderweg hebben we eigenlijk alleen maar water. Dan neem ik het gewoon mee in een potje en leng ik het onderweg aan. Ondertussen zijn we allemaal aan Dixap verslaafd!”

Sam leerde Dixap op de Negenmaandenbeurs kennen: “Dixap stond daar met een stand. Ik had op dat moment nogal last van mijn darmen. Toen vertelden jullie dat als je het puur drinkt het laxerend werkt. Ik besloot de aanbieding mee te nemen en sindsdien is het in ons leven! Onze dochters krijgen het vanaf dat ze 6 maanden oud zijn en zelf drink ik het dus ook. De smaak appel vinden ze iets minder lekker, daar ben ik mee begonnen, maar zomerfruit vinden ze heel lekker en de andere smaken ook!”

Dan nog liever een cracker!
“Ik vind het belangrijk dat ze gezond eten en niet de hele dag een suikerkick krijgen. Daar probeer ik echt op te letten, maar je merkt dat als er echt helemaal niks in zit, ze het ook niet lekker vinden. Dan hebben ze soms nog liever een cracker! Daarom vinden we Dixap ook fijn, omdat het op fruitbasis is. We zijn absoluut niet tegen suiker, want ik denk dat je gewoon alle voedingsstoffen nodig hebt. Ze mogen van ons dus echt wel suiker, maar niet de hele dag en non-stop. Gewoon normaal, net als ons een beetje gedoseerd
Af en toe hebben we geen Dixap in huis. De Vomar is om de hoek maar daar hebben ze het niet, dus dan halen we even een gewone fles limonade. Ze krijgen geen prik maar wel gewone limonade. Maar ze kiezen zelf vaak voor Dixap en drinken ook veel water. Als ze bij een vriendinnetje zijn, krijgen ze gewoon wat ze daar in huis hebben. Het is niet dat ze niks anders mogen. 

Bij de opvang waar Jolie zit, hebben ze ook Dixap, dus dat is heel fijn want dat is ze gewend. Je mocht bij de intake aangeven of je kind wel of geen suiker mag, maar wij hebben wel gewoon aangegeven dat dat best mag. Op school bij Lois moet je drinken meegeven. Zij krijgt altijd 1 beker water en 1 beker Dixap mee.”

Van sushi tot stamppot
Tijdens de warme dagen in de zomer, nam Sam wel eens de drinkpakjes mee naar het strand, maar verder kiest ze meestal voor de flessen: “De kinderen vinden het lekkerder om uit een beker te drinken, dus kies ik eigenlijk altijd voor de flessen en daar doe je ook langer mee. 

’s Ochtends drinken we thee. Als de oudste uit school komt, krijgen ze wat zoets, zoals Dixap met een koekje. De jongste krijgt wel al eerder op de dag Dixap. Als we een ijsje eten, doen we er ook wel eens wat Dixap overheen en we maken er regelmatig ijsjes van samen met skyr. Dat vinden ze heel lekker. Skyr yoghurt is suikervrij en de Dixap haalt het zure uit de yoghurt en geeft er een lekker zoete smaak aan.

Gelukkig zijn onze kinderen gemakkelijke eters. Van kleins af aan hebben ze alles gekregen en eten ze met de pot mee. Ze eten van sushi tot stamppot, bij wijze van spreken. De regel bij ons thuis is dat ze iets nieuws altijd moeten proberen en als ze het echt niet lusten, er een alternatief kan komen. Maar het liefst geen prik zolang ze niet oud genoeg zijn om er zelf bewust voor te kiezen!”